Κ. Γεωργούλης και Π. Κανελλόπουλος για τον Oswald Spengler

 

Κωνσταντίνος Δ. Γεωργούλης, Φιλοσοφία της Ιστορίας, Παπαδήμας, Αθήνα 1993 (δεύτερη έκδοση - πρώτη το 1976).
Ομιλίες στην Εταιρεία των Φίλων του Λαού: Αἱ περὶ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ προβλέψεις τοῦ Ὄσβαλντ Σπένγκλερ (27-4-1960).

Το ζήτημα της πρόβλεψης της πορείας του πολιτισμού συγκινεί και για αυτό τα βιβλία προκαλούν το ενδιαφέρον. Αυτό ακριβώς συνέβη με το βιβλίο "Η καταστροφή της Εσπερίας". Ενώ οι επικριτές του πολιτισμού συνήθως εξαγγέλλουν την καταστροφή σε ύφος προφητικό, ο Σπένγκλερ εκθέτει μεθοδικά την γενική μορφολογία των πολιτισμών και περιγράφει την εξέλιξή τους. [156]

Αγροτική γεωπολιτική του Βυζαντίου

 

Σημειώσεις - Πηγή: Σ. Γ. Πλουμίδης: Έδαφος και μνήμη στα Βαλκάνια: "ο γεωργικός εθνικισμός" στην Ελλάδα και στη Βουλγαρια (1927-1946), Πατάκης, Αθήνα 2011, σελ. 155-159.

Το 1919 ο Κάρολος Ντηλ απέδωσε την παρακμή του Βυζαντίου στην εγκατάλειψη της γεωργίας, την αστυφιλία, την δημογραφική απίσχνανση της υπαίθρου από τους αγρότες. Το Βυζάντιο μειονεκτούσε σε επίπεδο αγορτικού πληθυσμού έναντι άλλων λαών, όπως π.χ. των Σλάβων, οπότε έχασε τον έλεγχο της υπαίθρου, κάτι που συνέβαλε στην παρακμή του.

Charles Diehl, Byzance: grandeur et decadence, Παρίσι 1919 (1930), σελ. 100-103, 211-214.

Ευάλωτοι αστικοί πληθυσμοί: Το παράδειγμα των Ελλήνων της Μικράς Ασίας

Ένας λαός που είναι οικονομικώς ισχυρός και κυριαρχεί εις τας πόλεις, εις το εμπόριο δηλαδή και εις τα τέχνας, είναι όμως αδύνατος, ή δεν έχει καμμίαν βάσιν εις την ύπαιθρον, δεν έχει καμμίαν ασφάλειαν εκεί όπου ευρίσκεται.

Το Σινά και τα μάτια μας!

Τελικά, άκυρος ο συναγερμός; Έτσι φαίνεται, αν δει κανείς την ανακοίνωση της Αιγυπτιακής κυβέρνησης σχετικά με την δικαστική απόφαση που αναστάτωσε την ιστορική Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων ανά τον ορθόδοξο κόσμο.

Μάριος Νοβακόπουλος - 30/05/2025 - SLPRESS

Το Κάιρο διαβεβαιώνει πως δεν απειλείται το καθεστώς της μονής ούτε η ελεύθερη θρησκευτική δραστηριότητά της. Η ελληνική πλευρά πάντως, από το υπουργείο Εξωτερικών ως τα ΜΜΕ παραμένει επιφυλακτική. Η απόφαση ήρθε ξαφνικά, ελάχιστες ημέρες μετά την επίσκεψη Σίσι στην Αθήνα και ενώ αναμενόταν από μέρα σε μέρα η υπογραφή τελικής συμφωνίας για τις υποθέσεις της μονής του Σινά. Η αιγυπτιακή φρασεολογία περί "συνέχιση της χρήσης αυτών των περιοχών από τους μοναχούς" δημιουργεί ανησυχία πως, εμμέσως πλην σαφώς, ομολογείται το πέρασμα της ιδιοκτησίας στο κράτος, με τους μοναχούς να μένουν φιλοξενούμενοι ή επικαρπωτές. Σε κάθε περίπτωση πολύ δύσκολα μπορεί να δεχθούμε, πως και η ίδια η μονή και οι εκπρόσωποί της έπεσαν θύματα παρεξήγησης και ...ψευδών ειδήσεων.

Η πιο πρόσφατη ειδησεογραφία αποκαλύπτει φαραωνικά σχέδια τουριστικής ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή, που συμπλέουν με προσπάθειες ισλαμιστών και εθνικιστών να εξουθενώσουν την ελληνορθόδοξη μονή, ακόμη και με την υπονομευτική δράση των Κοπτών χριστιανών της Αιγύπτου. Οι τελευταίοι όχι μόνο προχωρούν σε κρούσεις κατά των ελληνορθοδόξων περιουσιών, αλλά φθάνουν στο σημείο να διεκδικούν την ίδια τη μονή της Αγίας Αικατερίνης. Ελπίδα μας είναι, μετά την τόση δημοσιότητα και κινητοποίηση, να ευρεθεί μία λύση που να εξασφαλίζει τα δίκαια της ιστορικής μονής και των αγίων πατέρων που μονάζουν στο θεοβάδιστο όρος, σε ευθεία γραμμή από τον καιρό του Ιουστινιανού.

Γιώργος Θεοτοκάς: Η καταστροφή της Νέας Υόρκης

Από το μυθιστόρημα του Γιώργου Θεοτοκά, Οι Καμπάνες, το οποίο εκδόθηκε το 1970, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του.

"...προχωρούσα στον 506 δρόμο και πλησίαζα ολοένα το Rockefeller Center. Ο ουρανός είταν αίθριος. Αισθανότανε κανείς, στην ατμόσφαιρα, μια γλύκα. Ναι, όσο κι αν φανεί παράξενο το πράμα, υπάρχουν ώρες όπου η συνταραχτική, η αδυσώπητη αυτή πολιτεία γλυκαίνει, θα έλεγες πως οι άνθρωποι δε βιαζόντανε, δε λαχανιάζανε πια, είχανε χάσει την ψυχρή, τη μετάλλινη αδιαφορία τους για το συνάνθρωπο και κοιταζόντανε με επιείκεια και αγαθότητα. Μπορεί, την ώρα εκείνη, αν κάποιος έπεφτε αναίσθητος, να μην προσπερνούσανε βιαστικοί, αλλά να στεκότανε να τον φροντίσουν. 

Οι τοιχογραφίες του Φώτη Κόντογλου στο Δημαρχείο Αθηνών

Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι, μυθικοί ήρωες και στρατηγοί, μαζί με Βυζαντινούς βασιλείς και ήρωες του 1821, στους τοίχους του Δημαρχείου Αθηνών. 

Μα είναι δυνατό να καταντήσει Ελβετία αυτή η χώρα του Οδυσσέα;

Ο Γιώργος Θεοτοκάς υπήρξε εμβληματική μορφή του πεζογραφήματος και του δοκιμίου της "Γενιάς του '30", και για τις επόμενες δεκαετίες συγκρότησε έναν λόγο που συνδύαζε την εθνική συνείδηση και την έμπνευση από την παράδοση, με εμπιστοσύνη στον ορθό λόγο και την πρόοδο, το ευρωπαϊκό ιδεώδες και την φιλελεύθερη πολιτική.

Μάριος Νοβακόπουλος - 24/05/2025 - SLPRESS

Το 1929 κυκλοφόρησε με ψευδώνυμο το βιβλίο του "Ελεύθερο Πνεύμα", με το οποίο καυτηρίαζε τα κακώς κείμενα του πολιτισμού της εποχής του και καλούσε τη νεολαία να αναζητήσει νέους εκφραστικούς δρόμους, ώστε η Ελλάδα να συμπεριληφθεί ισότιμα στην οικογένεια του ευρωπαϊκού πνεύματος. Τούτο όμως θα απαιτούσε κάτι παραπάνω από συστηματική προσπάθεια:

Το σκότος πόσο;

 

Αφού .…κάλπικα οράματα κι ελπίδες έχτισαν κάστρα φανταχτερά πάνω στην άμμο.

Κι έπεσαν στις πρώτες πλημμυρίδες, τίποτα πια δεν απέμεινε που να θυμίζει πως κάποτε μεσουρανούσαν.

Χάθηκαν του ήλιου οι αχτίδες κι έσβησαν τ’ άστρα στον θόλο τ’ ουρανού επάνω,                  

ψάχνοντας χαμένες Ατλαντίδες, σ’ άρρωστα βάθη οι ψυχές μας βουτούσαν.      

Ενδιαφέροντα θέματα στα Συνέδρια της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών

4ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΕΝΣ «Ταυτότητες στον ελληνικό κόσμο (από το 1204 έως σήμερα)».

Γρανάδα, 9-12/09/2010

Πρακτικά

ΤΌΜΟΣ Β'

• Κοκκινίδη, Εύα. Όψεις ελληνικής ταυτότητας στο Λεμονοδάσος και την Eroica του Κοσμά Πολίτη: αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο, Ευρώπη 669
• Χατζηγιακουμή-Νούτσου, Μαρία. Το «αληθινό πρόσωπο της Ελλάδας» στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη: η Ελλάδα ως «τρίτη κατάσταση»  ανάμεσα στη Δύση και στην Ανατολή 813

ΤΟΜΟΣ Γ'

• Dinu, Tudor. Η διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια στις αρχές του ΙΖ΄ αιώνα σύμφωνα με τα ποιήματα του Σταυρινού και του Ματθαίου Μυρέων 371
• Malatras, Christos. The making of an ethnic group: the Romaioi in the 12th-13th centuries 419
• Myrogiannis, Stratos. Naming the Void: the Invention of Byzantium in the Greek Enlightenment 457
• Ţipău, Mihai. Ο προσδιορισμός της εθνικής ταυτότητας μέσω του εθνικού ονόματος. Η περίπτωση της Ιστορίας της Βλαχίας (Βιέννη, 1806) 479
• Παναγόπουλος, Γεώργιος Δ. Χριστιανισμός και Ισλάμ στο δύον Βυζάντιο. Κριτική παρουσίαση της θέσης του M. Balivet 593
• Πίσσης, Νικόλας. Αποκαλυπτικός λόγος και συλλογικές ταυτότητες (17ος-18ος αι.) 687

Δερβίσηδες και Τουρκομάνοι – Πως εκτουρκίστηκε η Μικρά Ασία

Τον 13ο αιώνα, την περίοδο της φραγκικής κατοχής της Κωνσταντινούπολης, το σουλτανάτο των Σελτζούκων του Ικονίου γνώριζε ημέρες ακμής. Η διάλυση της βυζαντινής διοίκησης επέτρεψε στους Σελτζούκους να καταλάβουν σημαντικά λιμάνια όπως η Αττάλεια και η Σινώπη. Παράλληλα η δυναστεία του Ικονίου βρήκε ένα αμοιβαία επωφελές modus vivendi με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας, οι οποίοι ναι μεν στηρίζονταν στην Μικρά Ασία αλλά κοιτούσαν δυτικά για την απελευθέρωση της Βασιλεύουσας.

Μάριος Νοβακόπουλος - 15/05/2025 - SLPRESS

Η σχετική ειρήνη που επικράτησε στην Μικρά Ασία έδωσε ένα πολύτιμο διάλειμμα ειρήνης στους χριστιανικούς πληθυσμούς, οι οποίοι αποδεκατίζονταν από την προσφυγοποίηση και τις σφαγές. Η ανάπτυξη του εμπορίου έφερε την άνθηση πόλεων όπως το Ικόνιο, η Καισάρεια και η Σεβάστεια.

Ένα μέρος της βυζαντινής αριστοκρατίας προσαρμόστηκε στις νέες συνθήκες, ασπαζόμενο το Ισλάμ και κερδίζοντας υψηλές θέσεις. Το κράτος του Ικονίου, ενώ είχε επίσημη γλώσσα την περσική,  διατηρούσε μόνιμη ελληνόγλωσση υπηρεσία για την επικοινωνία με τους χριστιανούς υπηκόους του. Πολλοί σουλτάνοι είχαν χριστιανές μητέρες ή συζύγους.