Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

Μέσα από την Τέχνη θα νικήσω το Μηδέν



ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΩ ΤΟ ΜΗΔΕΝ

(ή "Τέχνης Παραλήρημα')

Του Μάριου Νοβακόπουλου

Ζούμε σε μία εποχή ζωντανή, πολύ ζωντανή.  Εποχή πολύχρωμη, με τεράστια ποικιλία σε κάθε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας.  Και μέσα σε αυτό φυσικά είναι και η τέχνη.

Είναι όμως και εποχή ταυτοχρόνως αφόρητα γκρίζα:  χαώδης μέσα στο μέγεθος και την ασυνταξία της, αποπνικτική μέσα στο ευτελές και το εφήμερο που δοξάζει, χυδαία στην αισθητική και ηθική ευτέλεια.  Εποχή που παίρνει τον άνθρωπο και τον διαστρέφει-τον τραβάει και τον ξεμεριάζει-μέσα στον ατομισμό, τη μαζοποίηση και την αποξένωση.  Και η τέχνη της λοιπόν, με εξαιρέσεις, ακολουθεί αυτό το μοτίβο:  του εφημέρου, του χρησιμοθηρικού, του ευτελούς, αυτού που αποσκοπεί στη γρήγορη, παροξυστική και παροδική συγκίνηση.


Η τάση αυτή συνήθως δεν είναι ικανή να κορέσει τη δίψα του ανθρώπου για τέχνη.  Τέχνη που με τρόπο σεμνό και δωρικό συνεγείρει σκέψεις και πάθη, που μέσα στην εκλέπτυνση της ωθεί την τελειότητα της ανθρώπινης προσπάθειας ή που στον αυθορμητισμό της αντανακλώνται γυμνά και καθαρά τα συναισθήματα.  Υπάρχει η τέχνη η λόγια, η ανώτερη, η «του σαλονιού», αυτή που φτιάχνει ο έμπειρος δεξιοτέχνης.  Είναι και η τέχνη η λαϊκή, βγαλμένη από την καθημερινή παράδοση της κοινωνίας.  Σήμερα, η πρώτη πάσχει (ίσως διότι έβαλε στα σαλόνια ό,τι ταπεινότερο βρήκε στα… αλώνια) και η δεύτερη είναι επισήμως νεκρή.

Η τέχνη-σε αυτήν βάζω και τη μουσική μέσα- έχει δεχθεί άπειρες αναλύσεις και ορισμούς από ανθρώπους ειδήμονες, με υψηλό κριτήριο και μεγάλη πείρα στο μετερίζι της.

Ο επιθανάτιος ρόγχος της εθνικής παιδείας



ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  Νέα Πολιτική 1-6-2016

Γράφει ο Μάριος Νοβακόπουλος

Όταν μία αριστερή κυβέρνηση δεν καταφέρει να εφαρμόσει τις αρχές και τις υποσχέσεις της στον οικονομικό τομέα, είναι συνήθης τακτική να αντισταθμίζει αυτήν την αποτυχία της με ανέξοδες αριστερόστροφες πολιτικές σε κοινωνικά, πολιτιστικά και ηθικά θέματα.  Συγκινούν το ακροατήριο τους, είναι ανέξοδες, προωθούν τους σκοπούς και τα ιδανικά τους για την μακροπρόθεσμη διαμόρφωση της κοινωνίας και αλλάζουν τη δημόσια συζήτηση από τα προβλήματα και τις αποτυχίες.  Μπορεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να έχει υποστεί απανωτές πανωλεθρίες και να έχει κάνει σωρεία λαθών, να έχει διαλύσει την οικονομία και να μην έχει τηρήσει καμία σχεδόν υπόσχεση στον τομέα των μνημονίων, της οικονομίας κτλ., αλλά (για να παραφράσουμε τους Beatles) money can’t buy me progressivism.  Και τα «προοδευτικά», «ανοιχτόμυαλα», «εκσυγχρονιστικά» μέτρα δεν κοστίζουν δεκάρα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Πόσο ελληνική ήταν η βυζαντινή Μικρά Ασία; Εθνογραφική ανάλυση

Γράφει ο Μάριος Νοβακόπουλος* Η Μικρά Ασία είναι χώρος με κολοσσιαίο βάρος για τον ιστορικό Ελληνισμό και κυριαρχεί στο φαντασια...