Αλαζόνες διπλωμάται και των Άγγλων και των Ρώσων,
Ξένοι, μη καταγελάτε την μικρότητάν μας τόσον
Θεαταί του εθνικού μας εξευτελισμού και πένθους,
Εις το στάδιον ο Έλλην ίσως τρέξη πάλιν ένθους,
Η αδάμαστος φυλή του ίσως ενωθή εκ νέου
Από κορυφών του Αίμου μέχρις άκρων του Μαλέου
Κ' εις τα θύρας του Ευξείνου
Ανυψώσωμεν τον θρόνον του Μεγάλου Κωνσταντίνου
Αναστάσιος Γιαννόπουλος, Ανατολικόν Πνεύμα, Πάτρα 1853, σελ. 36-37.
[Έφη Γαζή, Άγνωστη Χώρα: Ελλάδα και Δύση στις αρχές του 20ου αιώνα, Πόλις, Αθήνα 2020, σελ. 165-166].
Αφιέρωση του έργου
Το προσδοκωμένω σωτήρι της Ανατολής, τω εγερούντι την ελληνικήν φυλήν, συν τω ελευθέρω Έλληνι,
τον Ίονα, τον Θεσσαλόν, τον Αλβανόν, τον Ηπειρώτην, τον Μακεδόνα, τον Θράκα, τον Σέρβον, τον Βούλγαρον, τον Βλάχον, τον Μολδαυόν, τον Ίωνα, τον Σύρον, και τους εν Μεσογείω του Ανατολικού πνεύματος.
